Kahit kababaeng tao
ang paa ay may kalyo
Ngunit taas-noo
na tambay sa kanto.
Sa manipis niyang tsinelas
talamapakang puro gasgas.
Tumatakbong walang habas
Kahit pa nga mapigtas.
Sa halagang beinte
Hirap siyang makabili
Pinagtitiyagan parati
Tsinelas na pipi.
Sa baha man o init
Sa tsinelas niyang punit
Di alintana ang pait
Ang buhay niyang kaylupit!
Di man magkapareha
Ang mga sapin sa paa
Doon sa kalsada
Nag-iisang reyna..
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento