Bigo.
Low spirit.
Parang walang katapusang sakit.
Sakit na parang gusto mo nang takasan.
Gusto mo nang sukuan.
Takot ka na kasing lumaban..
Parang naubos na lahat ng lakas at tapang mo.
Ang dami mo na kasi kinikimkim dyan sa puso mo,
..sa isip mo.
Pinasan mo na yata lahat ng sama ng loob.
Hindi ka ba napapagod?
Ang dami mong takot.
Ang dami mong alalaahanin.
Hindi mo ba naisip na ang dami nang nasasayang?
Ang mga oras na dapat masaya ka.
Nakangiti.
At humahalakhak na kasama ang mga importantentg
tao sa buhay mo.
..ang pamilya mo,
..ang mga kabigan mo.
..barkada,mga ka-tropa
..mga kasamahan mo sa trabaho
..mga long lost friends mo,at mga kaklase mo...
Ienjoy ang buhay.
Sabi nga nila,"Live life to the fullest"!
Ang ganda,di ba?
Kumbaga,gawing magaang lang ang buhay.
Siyempre lahat naman tayo may problema.
May kanya-kanyang pinagdadaanan.
Pero sa kabla non,masarap pa rin mabuhay.
Pero pano mo mararanasan'yon?
Kung ikaw mismo,ayaw maging masaya.
Ikaw mismo,takot maging masaya.
Huwag ka kasing matakot.
Huwag kang paapekto sa "rejection" ng iba.
Eh ano ngayon kung ganyan ka?
Kung ayaw nila sa iyo,
Kung baon ka man sa utang,
Kung single ka at walang partner,
Kung mahina ka sa klase,
kung nabuntis ka ng maaga,
Kung iniwan ka man ng iyong pinakamamahal,
Kung nalugi ang negosyo mo,
Kung natanggal ka man sa trabaho,
Kung ginamit ka at niloko,
Katapusan na ba ng mundo?
Wake-up!
May panahon ka pa.
Kailanaman hindi nauubos ang pag-asa.
Laging may pagkakataon.
Ilang beses ka mang mabigo.
Masaktan.,
Umiyak.,
At madapa..,
Tandaan mong masarap parin ang mabuhay!
Simulan mo...
Ngayon na!...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento